Rozpoczynamy kolejny cykl artykułów poświęconych Toporiadzie. Tym razem głos oddajemy naszym gościom. Dziś swoimi refleksjami na temat konwentu dzielą się Jacek Komuda i Mateusz "Craven" Wielgosz.

Jacek Komuda o Toporiadzie

Jacek Komuda, sarmata, historyk, jeden z najpoczytniejszych polskich pisarzy, autor scenariuszy do gier. Na Toporiadzie zagościł w 2008 roku. Od tamtej pory opuścił konwent tylko raz. Samo czytanie przemyśleń Jacka na temat Toporiady co wrażliwsze damy może wprowadzić w stan omdlenia, a co bardziej uważnym czytelnikom da okazję do poszerzenia słownika aktywnego.

Toporiada to dla mnie...

Pijaństwo, hazard i rozpusta, Sodoma i Gomora wśród cnotliwych konwentów, na których uczestnicy przeżywają estetyczne intelektualne uniesienia wspólnie z twórcami. Toporiada to bachiczna orgia opojów, raj Żydom Machlowerom, piekło konwentowym dziewicom. 

Moja pierwsza Toporiada była...

W 2008 roku, odbywała się jeszcze nie we Fryszerce, ale w leśniczówce nieopodal Rawy Mazowieckiej. Miejce było małe, kameralne, ale chyba nieco lepsze niż ośrodek zombiaków, w którym obywały się poprzednie. To zresztą był jedyny konwent, na który przyjechałem konno.

Najlepiej z Toporiady pamiętam...

Ogólnie cała impreza jest godna zapamiętania, ale chyba najbardziej biesiadę w Dzikie Pola, którą prowadziłem na pierwszej Toporiadzie - kiedy Panowie Gracze zostali zakuci w żelazka na tureckiej galerze, dałem im naprawdę do ręki długi bal i kazałem wiosłować. W zamian za to kiedy wybuchł bunt, o mało nie porwali mi delii.

Gdybym był koordynatorem Toporiady to...

Wreszcie znalazłbym miejsce dla koni i pozwoliłbym Komudzie przywieźć Potęgę i Palestrę, aby pokazać prawdziwe konie bojowe.

Mateusz Wielgosz o Toporiadzie

Mateusz "Craven" Wielgosz jest naszym stałym gościem od roku 2006. Oprócz corocznego przyjazdu na Toporiadę, Mateusz wygrywa Quentina i Gramy!, sędziuje w PMMie, tworzy autorskie gry RPG, pisuje artykuły na Valkirii oraz bloguje. Jest pierwszą znaną osobistością fandomową, która zawitała na Toporiadę.

Toporiada to dla mnie...

Stan umysłu. Oderwanie od szarej wegetacji na rzecz RPGowego święta. Bez porównania z jakimkolwiek standardem konwentowym.

Moja pierwsza Toporiada była...

Pierwotna. Zamiast śmierdzącej szkoły las, zamiast zatłoczonej auli ognisko, zamiast nudnych pisarzy papież Benedykt.

Najlepiej z Toporiady pamiętam...

Nocną sesję pod gołym niebem z nisko latającymi nietoperzami, zielonoskórych, masę mordek śpiewających jedyną piosenkę Kaczmarskiego, na którą nie mam alergii.

Gdybym był koordynatorem Toporiady to...

Byłbym na rencie, wykończony przez organizację tego szaleństwa. Ale byłbym cholernie dumnym rencistą.